Pogrzeby naszych bliskich to nieodłączny element codzienności. Jego organizacja spoczywa na żyjących, chociaż często bliscy pozostawiają w tym temacie stosowne dyspozycje. Życzą sobie pogrzebu zorganizowanego w specjalny sposób, pragną być po śmierci skremowani lub chcą, by urządzono im świecki pogrzeb.

Świeckie ceremonie pogrzebowe nie należą do rzadkości. Decyduje się na nie coraz więcej osób i nie są to bynajmniej celebryci czy ludzie sztuki. Różnią się one również od pogrzebów tradycyjnych, katolickich, które jeszcze do niedawna stanowiły praktycznie jedyną akceptowaną formę pożegnania ze zmarłym, bez względu na to, czy za życia był on osobą wierzącą, czy też nie.

Świeckie pogrzeby nie tylko dla ateistów

Świeckie ceremonie pogrzebowe przeprowadza się coraz częściej, chociaż zazwyczaj w dużych miastach, na wsiach nadal stanowią one rzadkość. W taki sposób żegnani są jednak nie tylko zdeklarowani ateiści, ale również osoby, które z różnych względów jeszcze za życia wybrały dla siebie taką formę pochówku

Świeckiej ceremonii towarzyszy, podobnie jak w przypadku tradycyjnych pogrzebów, uroczysty nastrój i powaga. Trumna z ciałem, a częściej urna z prochami zmarłego, składana jest na cmentarzu – niekoniecznie komunalnym. Warto przy tym wiedzieć, że takie pogrzeby można przeprowadzać również na cmentarzach katolickich, a kościół nie może tego zabronić. Jednak na tym podobieństwa się kończą – świecki pogrzeb to ceremonia pożegnania bliskiego w całości poświęcona pamięci o zmarłej osobie.

Jak wygląda pogrzeb świecki?

Podczas świeckiego pogrzebu nie odprawia się żadnych religijnych rytuałów, jest on prowadzony przez Mistrza Ceremonii, który nie jest ubrany w liturgiczne szaty. Mistrz Ceremonii, którym może być także kobieta, zazwyczaj ma na sobie togę z białym plastronem, nieco podobną do sędziowskiej, chociaż niektórzy z nich przywdziewają po prostu stosowne garnitury. Mistrz Ceremonii musi przede wszystkim mieć zdolności oratorskie, gdyż jego zadaniem jest – poza poprowadzeniem całej ceremonii – także wygłoszenie mowy o zmarłym.

Do takiej mowy Mistrzowie Ceremonii muszą się specjalnie przygotować, co czynią rozmawiając z rodziną, przyjaciółmi czy współpracownikami zmarłego, tym sposobem stwarzając w umyśle obraz, który pozwala trafnie podsumować jego życie i dokonania.

Ceremonie świeckie rozpoczynają się zazwyczaj w domu pogrzebowym. I to tam właśnie Mistrz Ceremonii wygłasza mowę pożegnalną. Ostatniemu pożegnaniu towarzyszy muzyka, którą dobiera się specjalnie na tę okazję. To również należy do zadań Mistrza Ceremonii, jednak także w tym aspekcie zasięga on opinii bliskich zmarłej osoby. To oni decydują, jakie utwory będą odtwarzane – najczęściej jest to muzyka poważna, lecz nie stanowi to żadnej reguły, można bowiem zdecydować się również na ulubione utwory zmarłego.

Obok urny z prochami czy trumny stawia się fotografię zmarłego. Często również podczas tego etapu uroczystości wyświetlane są zdjęcia z życia żegnanej osoby, czy filmy, które ją  uwieczniają. Celem mowy jest nie tylko podsumowanie życiowych dokonań, ale również danie nadziei pozostawionym w żalu bliskim. Czasami ktoś z rodziny, bądź przyjaciel zmarłego wygłasza krótkie przemówienie, żegnając się tym samym ze zmarłą osobą.

Następnie rozpoczyna się drugi etap świeckiej ceremonii pogrzebowej, a mianowicie przeniesienie szczątków na cmentarz, gdzie Mistrz Ceremonii jeszcze raz wita zebranych, wygłasza krótką mowę, po czym trumna bądź urna jest składana do grobu. Podobnie, jak w przypadku katolickiego pogrzebu, żałobnicy składają w hołdzie zmarłemu wieńce i kwiaty. Pożegnani przez Mistrza Ceremonii rozchodzą się do domów, bądź udają na stypę.

Wzrastająca popularność świeckich pogrzebów 

Wielu właścicieli domów pogrzebowych, a także statystycy i socjolodzy są zdania, że popularność świeckich pogrzebów wzrasta z roku na rok. Ceremonie świeckie, indywidualnie organizowane, niepowtarzalne i niebanalne, pozwalają na godne pochowanie bliskiej osoby, a co najważniejsze – w zgodzie z jej przekonaniami.

Źródło: Elizjum – dom pogrzebowy